Pamiętasz, jak kiedyś kupiłeś bilet na wymarzony koncert ulubionego zespołu? Pamiętasz tę ekscytację, poziom podniecenia? Koncert startował o dwudziestej, ale Ty zapomniałeś się nie naj*bać i jedyne co pamiętasz to taksówkarza z drogi powrotnej który w bliżej nieznanym Tobie języku, opowiadał coś o swoich morskich podbojach gdy służył w Marines. To jest taki rodzaj wojsk: piechota morska, nie mylić z marynarką wojenną bo to jest ku*wa co innego. Wiadomo, w Polsce nie mamy Marines, ale mamy marynarkę. Prawdopodobnie w kraju z którego pochodzi ów taksówkarz nie ma również tych jednostek. Ale co jest ważne w tej historii? Otóż pamiętasz gdy już dotarłeś do domu po felernym Gigu, porzygałeś się na krawężnik i zdałeś sobie sprawę, dotarło to do Ciebie, było jak oświecenie, afirmacja światła, błogosławieństwo narodzin, myśli człowieczeństwa: żeby być w piechocie morskiej trzeba być trochę waleniem i trochę koniem. Potem zwaliłeś na środku drogi i poszedłeś spać. Zapraszamy wszystkich na trasę, która powinna się nie odbyć, ale odbędzie się. Tak wiemy, mieliśmy robić nową płytę… Ale kto nas sprawdzi? Normalne kapele piszą w tym miejscu: do zobaczenia, my wolimy: powodzenia!

Ps: To jest wciąż lepsza historia miłosna niż Zmierzch, więc nie czepiaj się gramatyki arcych*ju!
Ps2: Będą niestety też grane numery nowe… Zarządzenie Ministra ds. Granic Absurdu dr inż. Juliusza Arkadiusza Książkiewicza